Ετεροβαρείς διαπιστώσεις

και σχόλια προ του δημοψηφίσματος,

κατόπιν δυστυχήματος!

 

 


1) Η Ελλάδα παραμένει στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, δίπλα στη Μαύρη Θάλασσα, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, συνορεύουσα ή γειτνιάζουσα με Αλβανία, Κόσοβο, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Βουλγαρία, Τουρκία, Κύπρο, Συρία, «Ισλαμικό Κράτος», «Κουρδικά Εδάφη», Λίβανο, Ισραήλ, Παλαιστινιακά Εδάφη, Αίγυπτο, Λιβύη, Τυνησία, Ιταλία. Εξ’ όλων των παραπάνω, Ιταλία, Βουλγαρία και Κύπρος είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Βουλγαρία αποτελεί το χερσαίο σύνδεσμό μας με τον ενιαίο γεωγραφικό χώρο της Ε.Ε. σπάζοντας την παλαιότερη πολιτκογεωγραφική «ανορθογραφία» της χώρας μας και ταυτόχρονα είναι ανταγωνίστριά μας ως χώρα χαμηλού εργατικού κόστους και χαμηλών φορολογικών συντελεστών, συντελεστών αντίστοιχων της Κύπρου.
Η Αλβανία είναι υποψήφιο μέλος της ΕΕ, καθεστώς που έλαβε παρά τις εδαφικές απαιτήσεις προς τη χώρα μας, επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Η Τουρκία είναι επίσης υποψήφιο μέλος της ΕΕ, με την ψήφο της χώρας μας επί Κώστα Σημίτη.
Οι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής υπέφεραν και υποφέρουν πολλά. Οι αντικειμενικές δυνατότητες της χώρας μας προς βοήθειά τους ελάχιστες. Το παράδειγμα πολιτικής εξέλιξής τους σαφώς δεν είναι αξιοζήλευτο.
Με όλα τα παραπάνω προκύπτει πως η θέση της χώρας, η γεωστρατηγική θέση της χώρας, η γεωπολιτική αξία της είναι σπουδαία αλλά δυσβάστακτη για δέκα εκατομμύρια φθίνοντος πληθυσμού, ανεξαρτήτως οικονομικής ανάπτυξης. Η ανάσχεση των εγγύς απειλών (βορείως και ανατολικώς) θα ήταν σαφώς ευχερέστερη υπό καλύτερες δημογραφικές συνθήκες ή/και υψηλή τεχνολογική και οικονομική εγχώρια υποδομή και ανάπτυξη. Συνθήκες που θα φρέναραν καιροσκοπικές μικροιμπεριαλιστικές ή εθνικιστικές βλέψεις γειτόνων και θα βοηθούσαν σε ανάπτυξη σχέσεων σεβασμού, που πάντα προϋποθέτει ισχύ.
Συνοψίζοντας, η Ελλάδα για την Ελλάδα δεν είναι γεωπολιτικό χαρτί! Πόσο μάλλον που η χαρτοπαιξία στο πλανητικό τραπέζι του γεωπολιτικού τζόγου επιτρέπεται μόνο σε μεγάλες δυνάμεις. Άλλωστε τα καζίνο επιβάλουν γραβάτα…
Η Ελλάδα λοιπόν πέρα από ευλογία  ως τόπος, είναι και άχθος, γεωπολιτικό φορτίο για τους κατοίκους της, και οι όποιες κινήσεις των κυβερνήσεων πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον συσχετισμό δυνάμεων. Στο θέμα του συσχετισμού δυνάμεων η Αριστερά έχει τεράστια θεωρητική συμβολή: Η ίδια Αριστερά καταδίκαζε πάντοτε το τζόγο.
2) Η παγκόσμια οικονομική κατάσταση, ανεξαρτήτως του εργαλείου προσέγγισης και ερμηνείας των δεδομένων, προϊδεάζει από καιρό για «δημιουργική καταστροφή κεφαλαίου». Τίνος κεφαλαίου; Των πλέων αδύναμων πολιτών ή λαών.
Προς τη χώρα μας έχει απευθυνθεί σχετικές προειδοποιήσεις (βλέπε και το άρθρο του γράφοντος «Διάσωση Ελληνικών Περιουσιακών Στοιχείων» της 18ης Ιανουαρίου 2015).
3) Η διαπραγμάτευση με τους εταίρους με αρχικό ασφυκτικό ορίζοντα το τέλος Φεβρουαρίου 2015, έπρεπε να έχει λήξει τότε. Το εάν η δίμηνη παράταση σχεδιάστηκε από τον κ. Σαμαρά ως παγίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι και ήταν δευτερεύον. Για τους οπαδούς του μπορεί να θεωρηθεί και μαγκιά.
Όμως, η παράταση της αβεβαιότητας οδηγούσε και οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια σε αποδυνάμωση των τραπεζών και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ επέστρεψε στους γνωστής ποιότητας και αξιοπιστίας τοκογλύφους τα χρήματα (11 δις ευρώ) που προορίζονταν για ανακεφαλαιοποίηση και στήριξή τους. Οι τράπεζες πρωτίστως είναι αξιοπιστία και λαϊκές καταθέσεις. Η βίαια προλεταριοποίηση δεν είναι εξαγγελμένος στόχος καμιάς αριστεράς και επιδεινώνει τις προοπτικές απασχόλησης για τους ήδη αδύναμους. Τώρα οι τράπεζες δηλαδή και οι καταθέσεις είναι στην απόλυτη(;) διακριτική ευχέρεια νομικών οργάνων που ελέγχονται από ξένα κέντρα. Αυτό, κατ’ ελάχιστον, αυξάνει / βαθαίνει την εξάρτηση της χώρας και μπορεί να αποστερήσει την αξιοπρέπεια από μεγαλύτερες ομάδες πληθυσμού. Την ίδια περίοδο κάηκε το τελευταίο λίπος των δημόσιων ταμείων.
Όσοι εκ των δανειστών είχαν σχετικές βλέψεις, είναι πολύ κοντά στο στόχο τους. Αν δεν είναι μαγκιά τους, είναι καλή τους τύχη.
4) Η αγωνία αναζήτησης εργασίας οδηγεί ήδη και θα οδηγήσει περισσότερους Έλληνες στη μετανάστευση. Η ιδιότητα του πολίτη κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης διευκολύνει την εγκατάσταση εντός Ε.Ε. κι αυτό παραμένει ένα πλεονέκτημα στις δύσκολες περιστάσεις που ζούμε. Αντιστοίχως η ιδιότητα του κράτους μέλους της Ε.Ε. είναι αυτή που προσδίδει αξία και ενδιαφέρον για επενδυτές από Κίνα , Ρωσία κ.ά.!
5) Η πολυμασημένη καραμέλα της αλληλεγγύης δεν επαληθεύθηκε με διάθεση αναξιοποίητων κρατικών καταλυμάτων για στέγαση, υγιεινή και ασφάλεια άστεγων ώστε να πάψουν να γυρνούν σαν αγρίμια. Και αυτό δεν οφείλεται σε βέτο μνημονιακών δυνάμεων.
6) Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σωστά στη σημασία των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Ακόμη και ως προϊόντα  ενισχυμένης αναλογικής, είναι πάντα δημοκρατικότερες από δοτές λύσεις. Όμως στην αντιπροσώπευση της χώρας έναντι των δανειστών πρέπει να μετέχουν οι ικανότεροι και πλέον αξιόπιστοι του διατιθέμενου πολιτικού και τεχνικού προσωπικού. Ανεξαρτήτως του εάν είναι ή υπήρξαν «χοντροί», «αλαζόνες», «ρουσφετολόγοι», «διαπλεκόμενοι», «υπηρέτες ξένων συμφερόντων», «αντίχριστοι», «μιάσματα», «αδελφές», «κομμούνια», «ασχημομούρηδες», κ.ά. πολλά. Με υπερπροσπάθεια για το βέλτιστο αποτέλεσμα , με απολογισμό και αξιολόγηση.
Τούτη την   ώρα «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το ποντίκι να πιάνει!».
Και τα λυσσασμένα τρωκτικά με τα κομψά κουστουμάκια, τα υπαρκτά ή και ανύπαρκτα πτυχία, ακονίζουν αυτό τον καιρό τα δόντια τους.
Μετά το δυστύχημα της περασμένης Παρασκευής ως συνέπεια μακράς πορείας, τη Δευτέρα μετά το δημοψήφισμα, όπως και τα επόμενα χρόνια, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Το δυνατόν περισσότεροι. Δυστυχώς ή ευτυχώς η εξέλιξη της διαπραγμάτευσης δεν διευκολύνει ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Η λειψανδρία είναι δεδομένη και  θα αξιοποιηθεί από πολλούς φταίχτες στο φθαρμένο ΠΑΣΟΚ, στη φθαρμένη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και αλλού. Αυτή όμως είναι η κατάσταση και τα γεγονότα παραμένουν πεισματάρικα!
Το σπάσιμο των κατεστημένων συμφερόντων παραμένει πρόκληση. Προϋποθέτει σαφή απόσταση από νεοταξικές πολιτικές και πολλή, πολλή, πολλή σκληρή και υποαμειβόμενη εργασία από όσους το πάρουν «επ’ ώμου».
ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ

 

Λαϊκή βούληση δίχως

εκβιασμούς και παρερμηνείες


Πολλά έχουν ήδη γραφεί και λεχθεί για το δημοψήφισμα.
Προσθέτουμε ένα ερώτημα,
που συνίσταται σε δύο ακόμη ερωτήματα για τον  ελληνικό λαό.
Γιατί λοιπόν δεν ερωτώνται οι έλληνες πολίτες και για:
 
 2) θέλετε να παραμείνει η χώρα στη ζώνη του  ευρώ      ΝΑΙ
                                                                                                   ΟΧΙ
 
3) Θέλετε να παραμείνει η χώρα στην ευρωπαϊκή ένωση     ΝΑΙ
                                                                                                         ΟΧΙ
 
Κατ΄αυτό τον τρόπο θα είχαμε την εγκυρότερη δημοσκόπηση
για την άποψη των πολιτών, παρά την ενδεχόμενη δημιουργική αντίφαση!
Παραδείγματος χάριν αντίφαση του τύπου 80% ΟΧΙ στη πρόταση των δανειστών,
60% ΝΑΙ στο ευρώ και 80% ΝΑΙ στην ευρωπαϊκή ένωση.
Και εκεί να λειτουργήσει η πρόκληση για τα ιερατεία και να διευκρινιστεί ευκρινώς
αν το δίλημμα θα παραμείνει:
ντάϊσελμπλουμ ή πατάτες μπλουμ;
Είθε όταν διαβάζονται οι παραπάνω σκέψεις
οι οιωνοί να΄ναι καλύτεροι.
 
ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ