ΚΟΙΝΩΝΙΑ

 

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ

ΣΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

ΧΡΗΣΤΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟ

 

^{Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 61 ετών, το Σάββατο 14 Ιουνίου 2025, ο καλός και μαχητικός δημοσιογράφος, Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, κάτοικος Αγίας Βαρβάρας και από τους πιο εμβληματικούς διαπιστευμένους ρεπόρτερ του ιστορικού ποδοσφαιρικού Αιγάλεω ΑΟ.}

^{Μάλιστα, τόσο ο ΑΙΓΑΛΕΩ ΑΟ, όσο και οι παλαίμαχοι του σωματείου (ΣΥΒΕΠΑΠ), εξέδωσαν σχετικές ανακοινώσεις αποχαιρετισμού, γι’ αυτόν τον ξεχωριστό φίλο της ομάδας, αλλά και σπουδαίο δημοσιογράφο.}

^{Η κηδεία του θα γίνει το μεσημέρι (στη 1 μ.μ.) της Δευτέρας 16 Ιουνίου 2025 στο Κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου στην Αθήνα.}

 

 

 

 

^{Ο ΧΡΗΣΤΟΣ}

^{ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ}

 

 

^{Πνεύμα ανήσυχο, επίμονο, αλλά και εξόχως δημιουργικό, ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, αφήνει ισχυρό αποτύπωμα με διακριτή διαδρομή και πορεία.}

^{Ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1964. Ο πατέρας του Αντώνης ήταν γεννημένος στο Αλεποχώρι Αχαΐας, και η μητέρα του Ουρανία, στην Αγία Ευθυμία Φωκίδας. Σε ηλικία εννέα (9) ετών εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του μόνιμα στην Αγία Βαρβάρα Αττικής.}

^{Από μικρός είχε κλίση στα γράμματα, στις τέχνες, στην ποιοτική ελληνική μουσική και στον αθλητισμό. Θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό, όπως έλεγε, που στις πρώτες τρεις τάξεις του Δημοτικού φοίτησε στο ιστορικό “Στρούμπειο” των Πατρών (επί της οδού Μαίζωνος), υπό την διδασκαλία άριστων λειτουργών, όπως η κ. Θεοδώρα, σύζυγος του τότε Δημάρχου Πατρέων, και την κ. Μαντά από τη Σπάρτη, που του έμαθαν «καλά τα γράμματα».}

^{Ο πρώτος… σπόρος γραφής φύτρωσε μέσα του, όταν ήταν 14 χρόνων, επηρεασμένος από το ραδιοφωνικό θέατρο της Δευτέρας της ΕΙΡΤ, αρχικά γράφοντας στίχους στις πίσω άσπρες σελίδες των σχολικών βιβλίων, για να έρθει αρκετά χρόνια αργότερα η ποιητική του συλλογή «Όταν νυχτώνει στον Κόκκινο Μύλο», ενώ μάλιστα είχε τιμηθεί από την ΠΕΛΤ με ειδικό έπαινο για συμμετοχή του σε διαγωνισμό ποιημάτων.}

^{Με την εγκατάσταση της οικογένειας του στην Αγία Βαρβάρα, κατά τα εφηβικά του χρόνια, άρχισε να συνεργάζεται με τοπικές εφημερίδες, και στα 16 του χρόνια, ξεκίνησε να γράφει στα εβδομαδιαία «Αθλητικά Δυτικής Αθήνας» του αείμνηστου φωτορεπόρτερ και κάτοικου Αγίας Βαρβάρας, Νίκου Ρούσσου, όπως, παράλληλα στην “Προοδευτική” της Αγίας Βαρβάρας αλλά και την “Ρωμιοσύνη”.}

^{Η γνωριμία του με τον αείμνηστο Νίκο Ρούσσο, του ανοίγει τον δρόμο για την «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», όπου ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, θα διαπρέψει στο ποδοσφαιρικό μαχητικό ρεπορτάζ της Β΄ και Γ΄ Εθνικής, αναλαμβάνοντας με τον καιρό την σχετική καθημερινή επιμέλεια στηλών, ενώ θα συνδέσει το όνομα του με το καθημερινό αναλυτικό ρεπορτάζ του Αιγάλεω, μια ομάδα – το Σίτι - που αγάπησε πραγματικά (όπως βέβαια και τον Πατρέα, τον σύλλογο της πρώτης γειτονιάς του στην Πάτρα) και μάθαινε τα πάντα ακόμη και μέχρι πριν λίγα 24ωρα.}

^{Να σημειώσουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια – καμιά 40ετία – διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον πρώην Πρόεδρο της ΠΑΕ κ. Βίκτωρα Μητρόπουλο, με τον οποίο συνομιλούσε, ακόμη μέχρι και πριν λίγο χρονικό διάστημα, σχεδόν καθημερινά, όπου εκτός από το ποδόσφαιρο και την τοπική αυτοδιοίκηση, πάντα μίλαγαν και για την “αθεράπευτη” αγάπη τους για τα ζώα. Ο Βίκτωρας Μητρόπουλος για τα σκυλιά και ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος για τις γάτες.}

^{Φοβερή σχέση είχε και με τον αείμνηστο Αντιπρόεδρο του Αιγάλεω, Ηλία Νικολαϊδη (και οι δύο από την Αγία Βαρβάρα), και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις ιστορίες και τις πλάκες από την Κινέτα!}

^{Ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος αποχώρησε από την «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» το καλοκαίρι του 1992, ως συνέπεια του τέλους εποχής του ιστορικού αείμνηστου Διευθυντή της, Σταμάτη Γρατσία, όπου υπήρξε καθοριστική αλλαγή «φρουράς» σε όλες τις θέσεις και τα ρεπορτάζ.}

^{Είχε επίσης, έως τότε συνεργαστεί στην ΕΡΤ 2, ενώ μετά την «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» το 1992, εργάστηκε σε έντυπα προγνωστικών ποδοσφαίρου, σε επιτροπές του ΟΠΑΠ, άρχισε την πολυετή και παραγωγική συνεργασία του με την ελληνική εφημερίδα της Νέας Υόρκης “Ομογένεια και Αθλητισμός”, όπου ασχολήθηκε με κάθε μορφής θέματα, συνεργάστηκε με το “Φως των Σπορ” και στην “Αθλητική Ώρα”, ενώ κατά περιόδους αρθρογράφησε και σε διάφορα άλλα έντυπα.}

^{Από το 1997 έως και το 2017, συνεργάστηκε και με εμάς (ήταν τιμή μας), γράφοντας σε όλες τις εφημερίδες «Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ» (Αιγάλεω, Αγία Βαρβάρα, Χαϊδάρι, Κορυδαλλός), όπως και αρθρογραφώντας, πέρα των άλλων θεμάτων και συνεντεύξεων, ειδικά για το ποδόσφαιρο του Σίτι, αναδεικνύοντας εξ’ αρχής, και το ρεπορτάζ των παλαιμάχων του συλλόγου, όπου μάλιστα ήταν και μέλος του ΣΥΒΕΠΑΠ. Για την ιστορία ο ΣΥΒΕΠΑΠ, πριν μερικά χρόνια τον τίμησε, και για την διαδρομή του, αλλά και για την υποστήριξη του προς τους βετεράνους της ομάδας.}

^{Ακόμη ήταν συλλέκτης πολλών εντύπων, δίσκων και βιντεολιπτικών υλικών εποχής, ενώ πάντα καμάρωνε για την σπάνια συλλογή του, του παιδικού περιοδικού «Σεραφίνο», όπου από τα 350 τεύχη της πρώτης και καλής περιόδου, του έλειπε μόνο το τεύχος 279.}

^{Όπως είχε πει, αγαπούσε τον Σεραφίνο, γιατί σε αντίθεση με ήρωες άλλων τέτοιων περιοδικών, δεν ήταν πανίσχυρος, δεν κέρδιζε πάντα, αντιμετώπιζε αδικίες, βοηθούσε τον νόμο, όμως, έβρισκε, και τον μπελά του, και κατέληγε και στην φυλακή, ενώ παράλληλα ήταν πάμπτωχος, κοιμόταν σε μια παράγκα και αν αυτή έπεφτε από την κακοκαιρία, σε παγκάκι, ακόμα και αν έριχνε χιόνι.}

^{«Εγώ ήμουν και είμαι πάντα με τους αδύναμους και τους αδικημένους και έχω και εγώ υποστεί συνέπειες από αυτό. Πώς λοιπόν να μην τον αγαπώ;», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ», πριν μερικά χρόνια.}

^{Ο αείμνηστος Χρήστος Κωνσταντακόπουλος, θεωρούσε τον Γεώργιο Βιζυηνό και τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ως τους κορυφαίους Έλληνες λογοτέχνες.}

^{Η εσωτερική του αυτή αναζήτηση τον οδήγησε και στην συγγραφή, όπου μετά την ποιητική του συλλογή «Όταν νυχτώνει στον Κόκκινο Μύλο», έγραψε και εξέδωσε, πριν μερικά χρόνια, δύο (2) βιβλία, «Στου σπιτιού μου την αυλή» (εκδόσεις Δρόμων) με αναφορά στην Πάτρα των παιδικών του χρόνων και τα διηγήματα «Τρεις απρόσμενες ιστορίες» (εκδόσεις Δρόμων).}

^{Καλό ταξίδι Χρήστο.}

 

 

^{Ο “ΑΙΓΑΛΕΩ ΑΟ”}

^{“Ο Αιγάλεω Α.Ο. εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου, ο οποίος έφυγε από την ζωή σε ηλικία 61 ετών. Ο Χρήστος αγαπούσε ανιδιοτελώς την ομάδα μας και κάλυπτε επί σειρά ετών το ρεπορτάζ  της ομάδας μας στα Μέσα που εργάστηκε (Αθλητική Ηχώ, Φως των Σπορ, Η Πόλη μας). Πιστός φίλος της ομάδας μας με ήθος, ακεραιότητα και πάντα παρών σε όλα τα γήπεδα που αγωνιζόταν το αγαπημένο του City, Εντός και εκτός συνόρων. Ας είναι ελαφρύ το χρώμα που θα τον σκεπάσει».}

^{Ο ΣΥΒΕΠΑΠ}

^{«Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Καλό Παράδεισο φίλε ΧΡΗΣΤΟ».}